همشهری آنلاین - گروه سیاسی: رسانههای خارجی در یک ماه و نیم پس از ترور اسماعیل هنیه رئیس دفتر سیاسی جنبش حماس در تهران گمانهزنیهای پرشماری درباره علت تاخیر ایران در اجرای وعده انتقام کردهاند. این وعده انتقام متوجه اسرائیل بوده است و فضای تعلیق و ابهامآمیزی در این تحلیلها برپا نگه داشته است. انفجار پیجرهای در دست نیروهای حزبالله لبنان در هفته گذشته و آسیب دیدن سفیر ایران در این اتفاق، یک بار دیگر احتمال تلافی ایران بر سر حوادث متعدد پیش آمده را افزایش داد و اقدامات احتمالی ایران در سرخط خبری شبکههای خبری بینالمللی مورد بحث است.پاسخهای ارائه شده در این برنامه نسبت مستقیمی با پیچیدگی شرایط خاورمیانه و بینیازی احتمالی ایران به پاسخ فوری با توجه به پیشامدها دارند. نشست اضطراری روز جمعه شورای امنیت سازمان ملل برای بررسی ماجرای انفجار پیجرها در لبنان که به درخواست لبنان و الجزایر برگزار شد یکی از این پیشامدها بود که باز هم انتقادها نسبت به اسرائیل را افزایش داد. دست و پا زدنهای مکرر اسرائیل برای گسترش شعله جنگ فراتر از مرزهای سرزمین اشغالی و درگیری گسترده احتمالی با حزبالله و ایران، راه فراری از بنبست کنونی این رژیم ارزیابی میشود و بر همین اساس نیز به تاخیر در پاسخ ایران در رسانههای بینالمللی وزن موثری داده میشود.
شبکه خبری دویچهوله آلمان در یکی از برنامههای تلویزیونی خود با طرح این سوال که چرا ایران به اسرائیل پاسخ نمیدهد و چه انتخابهایی برای هر نوع پاسخ به اسرائیل دارد، به بررسی شرایط خاورمیانه پرداخت.
در بخش قابل ملاحظه این برنامه تلویزیونی، بهنام بن طالبلو پژوهشگر ارشد بنیاد دفاع از دموکراسیها، در پاسخ به مجری برنامه به دویچه وله گفت: حدود یک ماه و نیم است که ایران در واکنش به ترور اسماعیل هنیه رئیس دفتر سیاسی جنبش حماس از سوی اسرائیلیها وعده انتقام و خونخواهی داده است. در عین حال هیچ عملیات رسمی آشکاری از سوی ایرانیها انجام نشده است. من فکر میکنم دلیل این تاخیر نزدیک شدن به سالگرد ۷ اکتبر است. ایران میبیند در صفحه شطرنج منطقه همه چیز دارد به خودی خود جلو میرود، عادیسازی روابط اسرائیل و کشورهای عربی منطقه به تاخیر افتاده است یا حداقل این است که به عقب رانده شده است، بین افکار عمومی عربی و دولتهای عربی اختلاف افتاده است و در واقع تنشهای سیاسی بزرگتری بهصورت آشکار بین دولتهای عربی و اسرائیل و حتی با ایالات متحده آمریکا به وجود آمده است.
او در این گفتوگو تصریح کرد: بنابراین در حالی که شبکه نیروی نیابتی ایران به چنین شرایطی وابسته است، ایران قدرت پشتیبانیکننده بزرگتری میشود و در عوض اسرائیل از نظر سیاسی از سوی برخی متحدان غربی خود منزوی میشود و برخی پلهایی که قبلا ساخته بود یا سعی کرده بود بسازد را از دست میدهد، همین توصیف از شرایط، توضیحدهنده این سوال است که چرا ایرانیها پاسخ نمیدهند. این نگرانی وجود دارد که پاسخ ندادن ایرانیها، خود از سر نوعی احساس موفقیت باشد تا ترسی که توضیحدهنده خویشتنداری ایران و حزبالله در کوتاهمدت باشد. من فکر میکنم این خویشتنداری بالاترین حد هنری است که ایران و حزبالله به خرج دادهاند.
به گفته او «بنابراین ایران و حزبالله خیلی مشتاق هستند این حرکت تیکتاکی را ادامه دهند و آن را بهتدریج تا سر حد آستانه تحمل اسرائیل تشدید کنند.»
نظر شما